Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Fucking Αγ. Βαλεντίνος

Η πιο χαζογλυκερή γιορτή σωστά;

Όμως κάποτε (μέσα δεκαετίας ΄80) έγινε αφορμή να γραφτεί

ένα από τα πιο ωραία τραγούδια του Κραουνάκη, κατόπιν

παραγγελίας βέβαια από το 2ο πρόγραμμα της ΕΡΑ.

Το είχε τραγουδήσει η Β. Μοσχολιού…

LYRICS:

Αν είμαστε στο τραίνο Θησείο – Πειραιά

Θα σου βαζα στο χέρι δυο λόγια τυχερά

Κι αν έπεφτε και χιόνι

Εδώ στην άνω Δάφνη

Θα μπαίναμε στο …

Ο κόσμος να μας ψάχνει

Αν είχαμε για σπίτι

ετούτα τα φιλιά

ποιος θα ‘γραφε τραγούδι

πως είμαστ’ αγκαλιά

κι αν έβγαινε φεγγάρι

ψιλά στη Μεσογείων

ποιος θα ΄ντεχε να πάρει

τον δρόμο των Αγίων

Κι όπως θα ‘πεφτε η βροχή

για φαντάσου

φορτωμένους

όλους τους ερωτευμένους

σε μια τσίγκινη σκεπή.

Κι από πάνω ο Θεός

με τον Άγιο Βαλεντίνο

σ΄ αγαπώ και δεν σε δίνω

κανενός.

1 σχόλιο:

the_looser_take_all είπε...

Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
Κουρνιάζουν έξω απ’ το κλεισμένο σου παράθυρο
Κι αν τ’ άφηνες θ’ ανήγαν μια ρωγμή
Απ’ το μικρό κελί σου ως το άπειρο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ’ την στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
Πάνω απ’ την στάχτη…

Βάλε φωτιά σε καίει, σ’ ότι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι ανοιχτοί
Είναι η αγάπη ένα τραγούδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στην φωτιά, στην βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες, ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή ….

Τελικά ξάδερφε ότι να ‘ναι είναι αυτή η γιορτή, μια έτσι, μια γιουβέτσι και στο κάτω- κάτω όποιος είναι ερωτευμένος μόνο κάθε 14 Φλεβάρη γιορτάζει??? Αν είναι έτσι τι να πω??? Άντε και του χρόνου….

Υ.Γ…Πολλούς χαιρετισμούς στην οικογένεια, και όπως καταλαβαίνω τέτοια μέρα πρέπει να τρέχετε και να μην φτάνετε στο μαγαζί